Bebekle oynayan çocuk, kendi öz yaşamını yeniden kurar, ama kendi düşüncesine göre de düzeltir; tüm zevklerini ya da çatışmalarını yeniden yaşar, ama bunları çözümler ve özellikle kurgu sayesinde gerçekliği dengeler ve bütünler. Kısaca söyleyecek olursak, simgesel oyun, çocuğun gerçeğe boyun eğme çabası değildir, tersine, ben’in gerçeği bozulmuş olarak özümlemesidir.
Sayfa 38Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.