Bu tarz aşk kitapları sanırım bana çok hitap etmiyor, gerçi bu bir aşk kitabı mıdır yoksa tutku mu orası tartışılmalıdır. Kitabı yarısına kadar okudum ve Kemal'in ruh haline daha fazla dayanamadım. Füsun'un sesini duyamamak, Kemal'in penceresinden ilerlemek ve Füsun'a dair kayda değer nüanslar duyamamak beni yordu açıkçası. Orhan Pamuk'un Kar adlı romanını soluksuz okumuştum, keza orada da aşk vardı ama buradaki kadar ruhsal yahut nasıl demeli bunalımlı değildi diyerekten neden yarıda bıraktığımı ifade etmek isterim.
Başka Orhan Pamuklarda buluşmak üzere.
