Bazen yüzüme uzun uzun bakardı annem.
Ansızın gözleri bomboş kalırdı,kurumuş bir ırmak yatağı gibi.
Hayat bütünüyle geri çekilirdi artık kimseye ait olmayan o bakıştan...
Öyle zamanlarda varoluşumun özündeki korkuyu hatırlardım.
Sayfa 8Kitabı okuyacak
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.