“Saat tam dokuzda zil çaldı. Telaşla Felsefe bölümüne gidip rastgele bir kitap kaptım. Bir Nietzsche daha: İnsan ve Süper insan. Etkileneceğinden emindim. Damgalamadan önce birkaç sayfasını çevirdi.
“Tanrım!” dedi, “ne biçim kitaplar okuyorsun!”
“Bu da bir şey mi,” dedim. “Asla boş kitap okumam.” Gülümsedi ve iyi geceler diledi.”
ParantezKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.