"Sapıklık, şiddet, kötü alışkanlık ha? ... Bu dediklerin her gün çevremizde ama kimse başkaldırmıyor!.. Yasalara, törelere girdi hepsi; birer yaşama kuralı oldu. Ben de işte bu sapık yaşamın sakatladıklarından biriyim; ömrümde her şey sapıklık, şiddet ve kötü alışkanlık oldu; başka bir deyişle salgınların etkisi altında büyüdüm. Oysa hiç de eğilimim yoktu bunlara."
.
.
.
Mü-kem-mel bir eser okudum! Öyle ki, okumayan herkesin başının etini yemek, okuyanlarla da uzun uzun sohbetini etmek istiyorum. (: 
Baragan’ın Devedikenleri eseriyle tanıdığım ve sevdiğim, eserlerinde toplumsal konulara öncelikli olarak yer vermesi bakımından çok beğendiğim yazar 
Panait Istrati 'ye bu kez hayran oldum diyebilirim.
Kira Kiralina bir hayat yolculuğunu anlatıyor. Ancak oldukça zorlu bir yolculuk bu ve geçmiş anıların bizlere aktarımı. Ana karakterimiz Stavro bir limonata satıcısı. Zamanında çok takdir gören, sonrasında namını kaybeden, orta yaşını geçmiş bir adam. Hikâyesini öğrenmemiz ise genç bir delikanlıya bir yolculuk esnasında tensel bir yakınlık göstermesi ve aldığı tepki nedeniyle mümkün oluyor. Kendisine saygı duyulmayan, hilekâr olarak görülen ve toplum tarafından sevilmeyen bu adamın hayat yolculuğu ikiye bölünmüş durumda: Stavro ve Drogomir. Bu nedenle de eserin başında Stavro'yu ve onun takdir edilen, sonrasında da şimdiki toplumdan dışlanan haline sebebiyet veren olayları öğreniyoruz.
Sonrasında ise çocukluğuna damga vuran iki kadınla, annesi ve kız kardeşi Kira ile olan yaşamının hikâyesini okuyoruz. Babasından şiddet gören çocukları, annesinin hafifmeşrep yaşamını, cahilliği, zenginlik içindeki çocuksu masumiyeti görüyoruz.
Son bölümü ise Dragomir'in zorlu köle yaşamı oluşturuyor ki, okuması en ağır gelen bölüm burası... Onun özgürlük ve aile arayışı ile geçen bu bölüm, toplumsal ahlak kurallarını da tartışmaya açıyor.
Mutlaka okunmalı.
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.