Aniden Sevimay’ı özlemek ve çevirisini okumak istememle başladı bu serüven.. Joyce’un 15 öyküden oluşan (bence) çok da kolay olmayan kitabı. Olay örgüsünden ziyade ortak temalar var öyküler arasında . Hepsinin ortak noktası Dublin zaten.. Orada yaşayan ama bir şekilde yerine sığamayan , savaşan , zorlanan , sıkışmış insanların öyküsü. Öykülerdeki hikaye kahramanlarının yaşları da belli bir sıralamayla gidiyor. İlk öykülerde kahramanlar çocuk, sonra genç en son yaşlılık daha çok ölüm teması. Ben gençlik dönemi öykülerinde farklı bir tat buldum diyebilirim kendi adıma. Öykü bitince ee ben ne okudum dediğim zamanlar olsa da kitabın büyüsü tam olarak bu bence.. Tadı damağımda kaldı, karnım doydu ama gözüm doymadı oluyor.. Birde Fuat Sevimay edebiyatı yahu.. Yazarın adının geçtiği yerde çiçekler açıyor..

DublinlilerJames Joyce · İthaki Yayınları · 20202,153 okunma

·

373 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.