Böcek başını kaldırıp gökyüzüne bakar ve 'Şu bitki sapına tırmanayım. Oradan yıldıza yetişebilirim gibi gözüküyor.' der. Sabahtan akşama dek tırmanır. Sonunda en yukarı çıktığındaysa tüm çabalarının beyhude olduğunu fark eder. Zemin sadece birkaç adım altındadır. Ama gökyüzündeki yıldıza hala işe başladığı konumdaki kadar uzaktadır. Üstelik artık daha yukarı tırmanmasını sağlayacak bir yol daha yoktur. İnancını kaybeder. Kainatın sonsuz büyüklüğü karşısında hiçbir şey yapamayacağını idrak eder. Böylece tüm umudunu ve mutluluğunu sonsuza dek yitirmiş olur.
Sayfa 329 - Koridor YayıneviKitabı okudu
··
1.264 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.