Yazar, fikirlerini yansıtmak için değil de yaşayamadıklarına öfkesine kusmak için bu eseri kaleme almış gibi. Kapısından bile geçmediği üniversite hayatını yalan yanlış bilgilerle anlatmış. Kitap boyunca en az 100 kez kullandığı mini etek kavramı artık insanı bıktırıyor. İnsanların dönüşümleri psikolojik alt yapısı hazırlanmadan pat diye gerçekleşiyor. Mesela kızına kapıyı açan bir baba anında iman dolu oluyor. Yolda yürüyen biri, kahve içen bir kadın, okuldan eve giden bir öğrenci beş dakikada göz yaşları içinde hiçbir psikolojik temeli olmadan günlük hayatın akışına aykırı bir biçimde Müslüman oluyor. Yazar kendi yarattığı karakterlerine karşı asla objektif değil. Değerlendirmeyi okura bırakmak yerine tüm nefretini yansıtıyor. Geçmişte birçok genç kızı etkisinde bırakan kitap, günümüzde iman sahibi olmak isteyen genç kızlarımızı dinden ziyadesiyle soğutacaktır. Çünkü herkesi kucaklayan İslam anlayışına çok uzak kalmış kitap. En ufak bir edebî değeri olmayan bu kitabı yarışma kitabı olmasaydı daha birinci sayfadan bırakırdım. Hangi görüşte olursanız olun zaman kaybı.