Fâruk-ı Azam Hazret-i Ömer (radıyallahu anh) der ki:
- Allah'ın Resulü (Selâm üzerine olsun) sadaka vermemizi bize emrettiler. Bu emir, yanımda bir hayli mal bulunduğu bir zamana tesadüf etmişti.
Kendi kendime dedim ki, bugün Ebû Bekir'i hayır yapmada geçeceğim; zira onu hiç bir zaman geçememiştim. Hemen koştum, malımın yarısını Allah'ın Sevgilisinin huzur-u saadetine getirdim. Kâinatın Tâcı sordu:
-Ya Ömer, ailene ne bıraktın? - Bu getirdiğimin mislini bıraktım, ey Allah'ın Resûlü!
Bu sırada Hazret-i Ebû Bekir geldi ve bütün malını Allah Resûlü'ne takdim etti. Ålemin Fahri O'na sordu:
-Ya Ebâ Bekir, ailene ne bıraktın?
Sıddik-ı Ekber, şu cevabı verdi:
- Ben, onlara Allah'ı ve Resûlü'nü bıraktım!
Ben içimden dedim ki, artık Ebû Bekir'i hiçbir şeyde geçemeyeceğim.