bakın bu benimle yaşıt bir hastamın kabir toprağı. yaşasaydı yirmi üç yaşını doldurmuş olacaktı. on dört ay falan oluyor vefat edeli. yoğun bakımda bakmıştık. sonra otopsisine girmek nasip oldu, şimdiki aklım olsa girmem. yüzü hala gözümün önünde. definden sonra kabrine gitmiştim, duvak örtmüşlerdi kabrin üzerine. onun kabrinden aldım bu toprağı da. on dört aydır masamın üzerinden hiç kaldırmadım, hep gözümün önünde duruyor. önceleri daha fazla şey hissettiriyordu, şimdi o kadar değil. ama hala düşündürüyor beni. ölüm beni hep düşündürür zaten. kimin kime duası geçer bilinmez tabi, arada aklınıza gelirse bi fatiha okuyabilirsiniz. ismini yazmayacağım. ama edilen duanın illa ki yerine ulaşacağına eminim.