"Bir sabah uyandım" diyor baba "Yatağımda kendimi Kafka'ya dönüşmüş buldum." Az önce örgü ören ve ağzında farklı ritimlerde şarkılar geveleyen kadının hemen arkasındaki genç oğlan gülmeye başlıyor.
"Abi" diyor "Ne güzel sıyırmış, Kafka'ya dönüşmek güzelmiş moruk."
"Hiç güzel değildi" diyor baba. "Kabus gibiydi. Kapkaranlıktı. Hiç kurtulamayacağım boğucu bir hayat, adı konmamış dertler, görülmeyen davalar, ulaşılmayan şatolar, hep kasvet, hep kasvet."
Oğlan bir adım geri atıyor "Tamam abi" diyor "Geçmiş olsun."
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.