çoğunlukla içimden geçirdiğim bir ifadeydi ‘ah berger’. Üzüldüm, empati kurdum (ki zor olmadı), kızdım, azcık sevindim. Benim için böyle bir kitaptı. Kısa ama etkiliydi. Özetle Üniversiteye geçmiş yalnız bir gencin hayata tutunabilmek için yaptığı bir arayışı anlatıyor aslında. Ama yaşından ötürü olduğunu düşünüyorum çoğu kez yanlış düşünüyor. Hep dış görünüşüne ve insanların kendisi hakkında neler düşündüğüne odaklı. Tabi bu geçmişten gelen bir travma etkisinden dolayı. Sonunda çok üzüldüm gerçekten beklemiyordum. Bitirmek için yazılmış bir son gibiydi. Bilmiyorum ama bari insanlara umut olsun diye sonunu güzel bitirirdim ben olsam. Çünkü okurken çoğu yerde yükseldiğim anlar vardı. Sonu hariç genelini beğendiğim akıcı bir hikaye.