"Kardeş oğlu! Çalış ihtiyarlama. İnsan ihtiyar- layınca manda gibi geviş getirir. Hep arkaya bakar."
Ben o çağlarda amcamı anlayamazdım. Şimdi anlıyor, kendisine hak veriyorum.
Arkama bakıyorum: Altmış yedi yıl! Ne uzun, ne tükenmez yol! Fakat elde ne kaldı? Mahsul ne?
Puff!. Hem de pek uzun görünen bu altmış yedi sene şimdi benim için göz yumup açma kadar bir şey!..Dimağımın milyonda birini doldurmayan gölgeler! Olup biten hep böyledir. Bir hava, bir hiç, bir yokluk ki halk masallarında adı "bir varmış, bir yokmuş"tur!
Sayfa 276Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.