Nebiyy-i Muhterem Efendimizin konuşmaları çoğu defa kısa ve özlü idi. Lüzumsuz yere konuşmuyor, lüzumundan fazla konuşmuyor, önemli gördüğü cümleleri çoğu defa üç kere tekrar ediyor; bazen üçden fazla da tekrarladığı oluyordu. Karşısındaki cemaati sıkmayan, bıktırmayan, usandırmayan bir konuşma üslubu vardı. Çoğu defa cemaatin "Peygamber Efendimiz bir konuşma yapsa da dinlesek" diyecekleri derecede dinlemeye arzulu oldukları zamanları seçiyordu.
Sayfa 197Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.