-Ben Divan-ı lügatüttürk, Lügat-ı Naci, Lügat-ı Osmani, Kamuş-ul alam, İncil, Tevrat, Zebur, Kur'an okumuş bir abd-i acizim... Bana ne söylemek istediğimi ihtar lutfunda bulunan yüksek, ali, hesna, müstesna, tevkire, tebcile, tehlile şayan mahkemenin muhterem, muazzam, mübeccel ("Yargıç" ı demekten teeddüp ederim, zira zaman-ı mazimizde "Yar" diye fahişe dostlara derlerdi, "Gıç" ta onun kalçası olurdu. Onun için "Yar- gıç" "Dostun - kıçı" mânâsına geleceğinden ben zat-ı devletlerinize "Hâkim" diyeceğim.) Bu sırada savcı fırladı. "Yüksek mahkemenin mehabetini ihlal eden bu sanığın sadede gelmesini talep ediyorum" dedi.
Sayfa 211 - TimaşKitabı okudu
··
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.