Hollywood'da, ismi muhtemelen her sinema ya da televizyon severin bildiği bir aktörle tanıştım. Bana Orta Batı'da ufak bir çiftlikte büyüdüğünü söyledi. Ailesi zar zor geçiniyordu. Tek eğlencesi de ancak iki kanalı çeken, eski siyah beyaz bir televizyondu. Buna rağmen, bir aktör olmayı hayal etmeye başlamıştı. Bu hayal onu giderek daha da meşgul ediyordu.
"Tarlada çalışırken ya da inekleri ahıra geri götürürken, ismimin büyük bir sinemanın girişindeki kayan yazılarda büyük harflerle yazılı olduğunu hayal ediyordum. Bütün ayrıntıları görüyordum -hayran kalabalığını, benimle röportaj yapmak isteyen kişileri... Buna yıllarca devam ettim.
"En sonunda, evden ayrıldım. Los Angeles'a geldim, filmlerde ve televizyon programlarında figüran olarak iş buldum. Çok geçmeden, ilk başrolümü kaptım. Galada sinemaya gittiğimde, az kalsın bayılacaktım. Tıpkı çocukluğumda hayal ettiğim gibi, ismim ışıklı harflerle yazılmıştı, büyük bir kalabalık ve muhabirler vardı. Sürekli olarak kurulan hayallerin gücünün nasıl başarı getirdiğini artık herkesten daha iyi anlıyorum."
Sayfa 152Kitabı okudu
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.