kelebegnrys
@Esraokury
Sen içimin en yabancı yolcusu
İnstagram: Kelebegnrys
youtu.be/VWc85A8bIyo?si=...
17 Temmuz
1082 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden "sen" olduğun için vazgeçtim. Bencil olduğun için vazgeçtim! Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi. Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım. Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.
~Frida Kahlo
Sayfa 104Kitabı okudu
Onun için her şeyi bir karanlık kaplamıştı; fakat tam da bu karanlık sayesinde, karanlıkta ona tek yol gösteren kılavuzun yaptığı iş olduğunu hissediyordu ve gücünün son damlalarını kullanarak işine sarılıyor, tutunuyordu.
Sayfa 461
Şu son zamanlarda gerçekten düşündüklerini söylüyordu. Her şeyde sadece ölümü ya da ölümün yakınlığını görüyordu. Yalnızca giriştiği iş onu meşgul ediyordu. Ölüm gelmediği sürece hayatı bir şekilde yaşamak gerekiyordu.
Sayfa 461
Okur Takip Önerileri
-Hayır, ben artık bittim. Ölme zamanım geldi.
-Demek öyle! -dedi Şçerbatskiy gülerek. -Bense yaşamaya daha yeni başladım
Sayfa 461
- Neyin var?-diye sordu Şçerbatskiy.
-Bir şeyim yok, dünyada gülecek o kadar az şey var ki.
Sayfa 461
Eğer haklı olmak istiyorsan bu mutluluğu sana verebilirim. Sen haklısın, ama ben yine de gidiyorum!
Sayfa 460
Tek yaptığın başkasına ait bir düşünceyi almak, ama onu bozmak olmuş. Bu düşünceyi uygulanamayacak yerlere uygulamak istiyorsun.
Sayfa 458
İkisi de rol yapmayıp, samimi konuşma denilen şeyi yapsalar, yani sadece tam olarak düşündüklerini ve hissettiklerini birbirlerinin gözlerinin içine bakarak söyleselerdi ve Konstantin yalnızca "Ölüyorsun, ölüyorsun, ölüyorsun!" diyebilseydi, Nikolay ise yalnızca "Biliyorum, öleceğim; ama korkuyorum, korkuyorum, korkuyorum!" yanıtını verebilseydi keşke
Sayfa 458
gereksiz yumuşaklıkları ve uysallıklarıyla can sıkıcı olan insanların aşırı titizlikleri ve alıngalıklarıyla çok kısa bir sürede çekilmez hale geldikleri sonucuna varalı çok olmuştu.
Sayfa 457
"O ölüyor, bahara doğru ölecek, ona nasıl yardım edebilirim? Ona ne diyebilirim? Bu konuda ne biliyorum? Bunun varlığını bile unutmuşum."
Sayfa 457
Tam nasıl yaşayacağı meselesi birazcık açıklık kazanmışken karşısına çözümü olanaksız yeni bir mesele çıkmıştı: Ölüm.
Sayfa 457
Birden çocukken birlikte yattıkları ve yastık savaşı yapmak, kahkahalarla gülmek için Fyodor Bogdanıç'ın odadan çıkmasını beklediklerini anımsadı. Öyle karşı konulmaz kahkahalar atarlardı ki, Fyodor Bogdanıç korkusu bile bu kabına sığmayan, taşıp köpüren yaşama sevincini durduramazdı. "Şimdiyse bu içine çökmüş boş göğüs... ve başıma neler geleceğini bilmeyen ben..."
Sayfa 457
Zihni çalıştıkça bunun kesinlikle böyle olduğunu, gerçekten de ölümü unuttuğunu, hayatta ufacık bir ayrıntıyı, ölümün geleceğini ve her şeyin böylece sona ereceğini, bir işegirişmeye hiç değmeyeceğini ve bunun hiç çaresi olmadığını gözden kaçırdığını daha açık anlıyordu sadece. Evet, korkunç bir şeydi, ama öyleydi.
Sayfa 456
Karanlıkta büzülüp dizlerine sarılarak yatağın üstünde oturmuş, düşüncelerinin gerginliği yüzünden soluğunu tutarak düşünüyordu.
Sayfa 456
"Çalışıyorum, bir şeyler yapmak istiyorum, ama her şeyin biteceğini, ölümü aklımdan çıkartmışım."
Sayfa 456
Oysa kaçınılmaz ölümün nasıl bir şey olduğunu bilmemenin, hiçbir zaman düşünmemiş olmanın ötesinde bunu düşünemiyor ve düşünmeye cesaret edemiyordu.
Sayfa 456