Sayın Hiç'e
Sana rağmen senin işgal ettiğin kendimden taşınıyorum. Gerçek bir gidiş bu. Kendimi terk ediyorum... En sonunda başardın. Nihayet hiç olmanı diliyorum artık...
Seni, kötü ya da iyi hiçbir hisle anmamayı diliyorum..
Herkese göğsümü gere gere seni savunduğum, boşu boşuna enerji harcadığım o günlerim, anlarım için çok kızıyorum kendime. Seni kendimden önce düşündüğüm, inandığım, anlamaya çalıştığım ve kendimden de çok sevdiğim için affedemiyorum kendimi.
Seni tamamlamayı, seninle yeniden bir hayat yaratmayı dilediğim için pişman olmayı da öğrendim sayende. Hayal ve yalan arasında bir balonun içinde yaşanmış onca mutlu olduğumu sandığım yıllarıma yanıyorum şimdi.
Zannetmek. Zannetmek bir insanın en büyük düşmanıymış biliyorum. Senin beni sevdiğini, bensiz bir hayat düşünemeyeceğini, seninle mutlu olduğumu, en az benim kadar beni sevdiğini zannetmek hali ile hayatımdan çalmışım. Artık hiçbir şey zannetmiyorum. Siyah ve beyazlarım var. Acaba da yok, griler de.
Keşke seni hiç tanımasaydım da dedirttin bana. Ne kadar çok yanılmışım. Ne kadar çok kanmak istemişim sana...
Sustuklarımı yazmaktan da bıktım. Avazım çıktığı kadar haykırıyorum; beni inandırdığın, tüm gerçek dışı yaşattığın hisler, kıymetsizleştirmelerin yüzünden senden nefret ediyorum.
Sana nefretim bile fazla ve gereksiz bir his.
Varlığının benimle olduğu günler daima endişe, korku, kabul edilme arzusu, yanında yaşayabilme tutkusu, kendini sevdirme çabası içinde geçmiş gitmiş. Hayatına eşlik edip durmuşum. Kendime ait hayatı yok sayıp onursuzlaşmışım.
Şimdi yoksun ve yokluğunu yaşamak istiyorum. Varmışsın gibi olma artık. Yok ol. Yok olmalısın. Bende bitmelisin. Tükenmelisin. Tükenmedikçe beni tüketiyorsun. Her yıkıntımın altından yeniden dizlerimin üzerinde ayaklanıyorum ama ruhumdan parçalar eksiltiyorsun.
Dokunma artık. Dokunma ruhuma. Zihnimde gezinme. Dokunma. Seni al ve git artık hayatımdan.
Biliyor musun? Sen olmazdın... Sevgiye açlığım olmasa, sen olmazdın. Sevdiğine, sevildiğime inanmasaydım, bile bile kandırmasaydım kendimi. Seninle tamamlanmayı, seni tamamlamayı istemeseydim, eksikliğimle yaşayacaktım. Keşke dememek için yaşamaya karar verdiğim seni, keşke hiç yaşamasaydım.
Sanki bir tek sen ile var olduğum yalanına inandırmasaydım kendimi, sana aşk demesem, hayatımdan geçip giden bir hiç olacaktın. Kısaca olmayacaktın. Olmamalıydın.
Şimdi kimin zihninde tohumlar ekip, hayatına eşlik ediyorsan, onun çöplüğünde de hiç olmanı diliyorum. Benim cennetimin en nadide kahramanıyken kıymetini bilemedin.
Lütfen Sayın Hiç, hayatımdan bütün varlığınızı alıp artık gidiniz."
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.