Yıldızlandın.
"Şükretmek bencillik değildir" dedi Ses. "Aksine, şükrederken diğerlerinin yarasını görür ve sadece kendinle mesgul oldugun zamanlar için utanırsın. Dünyanin senin ve yaranın etrafında dönmediğini anlarsın. Bencillik arıyorsan ben sana söyleyeyim bak. Asıl bencilce olan depresyondur. Bencilcedir, çünkü sahibini ve yaşadıklarını evrenin merkezine koyar. Açlar, hastalar, savaslar, depremler, tufanlar bile önemini kaybediverir. Sevgilinin gidişini düsünürken, korkunç facialardan sağ çıkmıs ve yasamak zorunda kalmış insanları mesela, görmezden gelirsin. Onlar inatla ayakta kalmaya uğraşırken, sen yıkılmaktan medet umacak kadar körlesirsin. Ama şükretmeyi öğrenirsen, sadece hayata karşı nankörlükten degil, bencillikten de kurtulursun. Sahip olduklarına minnet duymak, seni yıkıcı hırstan, şımarık tatminsizlikten, dinmeyen açgözlülükten korur. Anlatabiliyor muyum?"
··
360 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.