Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

O günler ve geceler boyunca hayatla ölüm arasında, hiçbirimizin bilemeyeceği kısacık bir an olduğunu anladım. Ne zaman geleceğini bilemediğimiz o an bir gün gelecek ve bu renkli resimler geçidi son bulacaktı. Hepsi buydu. Bir an için uyanmasını, filmlerdeki gibi son sözlerini söylemesini, bunca zaman konuşamadığımız şeyleri konuşabilmeyi öyle çok isterdim ki... Benim gelmemden yalnızca birkaç saat öncesine kadar birkaç kelime konuşabiliyormuş. Beni sormuş, "Ben sana, onu o kadar uzağa yollamayalım demedim mi," diye anneme kızmış. Ondan sonra da bir daha hiç konuşmamış. Annem her gelene durup durup bunu anlatıyordu. "Allahım," diyorum, "neden ondan da, benden de bu kadarcık birşeyi esirgedin, neden birkaç saat daha uyanık kalmasını istemedin? En azından burada olduğumu, her zaman onun en sevgili kızı olduğumu bilmesine izin vermedin?"
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.