Arabasını park etti ve bu düşüncenin suçu duyguları uyandırmasını bekledi. Hiçbir şey hissetmeyince, arkasına dayanıp düşünmeye başladı. Hayır, kendisini hiç de suçlu hissetmiyordu. Bu aileyi kendisinin kurduğunu fark etti. Ve kaderin mucize gibi bir cilvesiyle, onlar, onu, kendi ailesinin asla anlayamayacağı biçimde anlıyorlardı.
Sayfa 256 - ZoeKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.