Belaya sabredersen sonundaki nimete şükredenlerden olursun... Sabreden insan çatlamıyormuş. Dilini, gönlünü şikayetten sakınanın sonu kurtuluşmuş. Öyle bir piyes yazmış ki üstad sabrın nasıl bir nimet olduğunu anlıyorsunuz. Piyesi okurken "eh be sabır taşı olsa çatlardı" dedirten imtihanlara maruz kalan bir kahramanın sabrı okuru hayran bırakıyor kendine, sonra bir bakıyorsunuz ki kitabın sonuna gelmişsiniz ve iyi ki sabretmiş mükafatı ne güzel olmuş diyorsunuz. Ardından içinizden dilinize gelen şu cümle dökülüyor" Allah'ın adaleti şaşmaz, yeter ki sabretmesini bil ve Allah'tan sabır dile... "