Gözle görülür bir ağrısı olsa en azından yüksek sesle sızlanabilirdi ama ne yazık ki Irene yaşadığı ve gördüğü tüm korkunç olaylara karşın trajikomik bir şekilde sağlıklı, neşeli bir kadın rolünü oynamak zorundaydı. Laçka olmuş sinirleriyle her gün gülmesi, mutlu görünmesi gerekiyordu ve hiç kimse onun bu sahte, boş mutluluğu için her gün ne kadar çabaladığını, kendini kontrol altına alabilmek için sarf ettiği üstün gayreti tahmin bile edemezdi.