Bedenler ahlaki emirlerle bağlantı kuramadılar. Bedenin nefes alma, dolaşım, sindirim gibi işlevleri ahlak kurallarına değil, yalnızca gerçekten hissettiğimiz duygulara tepki gösterir. Beden, gerçeklere göre yaşar.
Ahlak ile beden arasındaki bağlantıları incelerken, affetme meselesinin tersine benim için yeni olan iki hususla karşılaştım. Kendime sorduğum bir soru, yetişkinler olarak ebeveynlerimize duyduğumuz sevgi demekte ısrar etti ğimiz duygunun hakiki doğasıyla ilgiliydi. Beni çarpan bir başka husus da, bedenin çocukken çok muhtaç olduğu ancak asla verilmeyen bir besine hayatlarımız boyunca aç kaldığımızı fark etmemdi. Bunun pek çok kişi için bir ızdırap ve sıkıntı kaynağı olduğuna inanıyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.