"Seni sayısız şekilde, sayısız kez sevmiş gibiyim Yaşamdan yaşama, çağdan çağa, sonsuza..." Bekleyemedim bir dakika sonrasını Kapatınca kitabın kapağını, dokmeliydim satırlara içimi. Bir şey var bu kalemde içime işleyen. Bu şiirsel anlatım, kelimelere raks ettiren satırlar alırken beni benden beynim adeta firar edip gidiyor gecede. Neresinden tutsam elimde kalırken, kim kimdi ,ne neydi diye düşünürken kayboluyorum cümlelerde. Hangi birinden tutsam diğeri kalıyor elimde. O son neydi öyle, suratıma tokat gibi çarpan asla tahmin edemediğim bir son bir ters köşe. Kalbim küt küt atarken ,son buldu cümleler. Şimdi oturdum karşısında köşkün elim çenemde hayal ediyorum her şeyi özellikle Ferko ile iki lafın belini kırarken ,Caykovskinin bilgeliklerini not ediyorum beynime. Marie senin için kalbim acıırken, Mavi için dökülüyor göz yaşlarım. Peki ya Sophie ve geride kalan Meryem . Her biri farklı yerden yaralıyor beni . Ah Kızıl Göz sana neler etmeli, kapkara kalbin ve ettiklerin yanına mı kalmalı. Geçmiş ve gelecek arasında gidip gelirken oykuden öyküye atlayıp yeni kişiler tanirken 130 yıla uzanan bir masalın satırlarında kayboluyorum. Altını çizdiğim her satır kalemin ne kadar sağlam olduğunu bana binlerce kez ispat ederken,bu kafa bu dünyadan olamaz diyorum . Peki ya bir yerde rastlayınca yine o Mazandari ailesine elimle ağzımı kapayıp hayretler içinde aynı sayfayı defalarca okuyorum . Yıllar atlıyor, kişiler değişiyor, sonuç nereye bağlanacak diye düşünürken karşılaştığım sonla dumura uğruyor sevgili Nedret kılıç önünde saygı ile eğilip, ardından yerimden kalkıp kalemini ayakta alkışlıyorum. Bu kitabı okumanızı tavsiye edip yaşadığım şoku atlatmak için o son sayfayı tekrar tekrar okumaya gidiyorum..

Stalingrad’da Kar TopuNedret Kılıç · Remzi Kitabevi · 031 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bibliyofil okuur