"Gündüz Vassaf düş gücünün avukatı, düz yazımızın en özgür ruhlu kalemi.."
Orhan Pamuk
Kitabın isminden Türkiye'yi yargıladığı veya meydan okuduğu gibi bir hisse kapılmamak gerektiğini önsözde söyleyen yazar, diğer eserlerinde olduğu gibi bunda da bize kendimizi, toplumsal hatalarımızı sorgulatmayı başarıyor.
"Ben Türk'üm"
Tarihimi ne olursa olsun, sorgusuz sualsiz korurum,
ülkemi ve kültürümü "milliyetçilik" adı altında savunurum. İnandığım dinin başkalarının elinde oyuncak olmasına göz yumarım, doğruyu öne sürmekten çekinirim.. Peki neden?
"Türkler Irkçı Mı?"
Özellikle Batı'nın Türklere bakışı, ırkçı oldukları yönünde. Ermeni soykırımı, 6-7 Eylül saldırıları ve Kürtlere karşı tutumlarını örnek olarak öne sürerler. Gerçekten ırkçılık mı yoksa "yabancı düşmanlığı" mı?
Vassaf, diğer ülkelerdeki ırkçılık olaylarına baktığında(siyahilerin uğradığı zorbalıklar gibi), Türkiye'dekine ırkçılık demenin bir zorlama olduğunu söylüyor. Türklerdeki "biz" kavramı, onları Kürtleri, alevileri ve diğer türlü azınlıkların ötekileştirmeye itiyor. Bunun nedeni de bu azınlıkların yabancı güçlerin maşası olarak Türkiye'ye karşı kullanıldığının düşünülmesi. Bu yabancı düşmanlığını, temelde aslında kendimize olan güvensizlik olarak tanımlıyor.
"Apolitik Gençlik"
Günümüzde gençleri apolitik olarak görülüyor. Aslında onlar, düzenin oyununu reddederek, gerçekten olanı biteni sorgulayarak politik olanı yapıyor. Gelecek kuşakları kukla gibi oynatmak isteyenlere, onlar izin vermiyor. İnternet sayesinde "dünya vatandaşı" gibi hisseden gençlik, iktidarların kalıcılığını, değişmeyen inanç sistemini yargılamayı başarıyor. Ama sadece ekran başından..
"İşbirlikçi Üniversite"
Türkiye'de geleceğin hapishaneleri olacağı söylenen ve son yıllarda da bunu somut olarak gördüğümüz yerler üniversiteler.. Özgürlük ve demokrasinin en güzel yansıtılan yeri olması gerekirken, bastırılan düşüncelerin yeri oldu. YÖK kurumları, eğitim kurumundan çok kışla görevini üstlenen yerler oldu.
"Dinlerin Dokunulmazlığı"
Siyasi partileri ve futbol takımlarını eleştirdiğimiz gibi, dinimizi neden eleştirmeyiz? Laik olarak geçinen devletlerin elinde maskara olan dini inançlara karşı neden susarız? Geçmişten gelen aidiyet hissiyle, doğal karşıladığımız dini dogmalar, cemaatlerin elinde oyuncak artık. Bizleri kendi inancımızın altında eziyorlar.
Türkiye'deki torpil kültürü, sanatın ve sanatçının durumu, dil, din ve millet kavramlarının yanlış anlaşılması gibi birçok konuda tespit yapıyor yazar.
Tarihi Yargılıyorum kitabı üzerine, bu denemeyi okuyup fikirlerini daha net görebildim. Türkiye'de yaşayan herkesin kesinlikle okuması gereken isimlerden birisi.
İyi okumalar.
"Türküm.
Japonya'daydım. Onlar kadar ben de Asyalıyım.
Dilim Korelilerin akrabası.
Soyadım Arapça. Nitelendiren demek.
Yengem Abdülaziz'in, babam Mustafa Kemal'in halasının torunu.."
··
573 görüntüleme
"Demokrasilerde kanunlar vatandaşı devlete karşı da korur. Bizde roman kahramanlan bile yargılanıyor."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.