Fuzuli... suyu bir çölde gören adam. Bulunduğu iklimde, Kerbela toprağında suya ipotekli bir hayatın çocuğu. O coğrafyada suyun adı Dicle'dir ve Dicle, hayat demektir. Eğer Hille' de Fuzuli'nin yaşadığı o Bağdat civarında, o Mezopotamya dediğimiz iki armağın arasını bir Fırat ile bir Dicle doldurmasaydı hayat sekteye uğrardı şüphesiz. Zannederim, Fuzuli bu şiiri yazarken Dicle'nin sularını çok seyretti. Dökülüşleri, çırpınışları, koşuş ve duruşlarını ruhuna yazdı ve suyu bir ilhama o zaman dönüştürdü. Bir şair yüreği ile bir ırmak ancak bu kadar bütünleştirilebilir çünkü. O ki, sözleriyle suyu parçalar, moleküllerini ayırır, adeta akışkanlar mekaniğinin bütün sırlarını orada keşfeder, bize aktarır.
Sayfa 3Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.