"Şimdi senden yâre kalan
Ne ayını almış bir gökyüzü
Ne de ince uzun bir ırmaktır!
Dağlara dokunarak akan!!
Şimdi senden yare kalan
Bir mendil uçları yanmış
Belki de mavi bir gül!
Dibi gözyaşlarıyla sulanmış
Şimdi senden yare kalan!
Gözyaşı silmiş bir mendil"
(Yakımlar/ 33.)