İlber Ortaylı tarih kitaplarını severek okuduğum, konuşmalarını severek dinlediğim şahsiyet.
Şermin Yaşar diğer türleri de başarıyla temsil etmekle birlikte çocuk edebiyatının en kıymetli yazarlarından.
Ve gördüğünüz kitabı iki başarılı isim birlikte meydana getirmiş.
"Mustafa Kemal cephede bile kitap okuyacak kadar gerçek bir kitap tutkunudur. Biraz da onun için büyük bir adamdır. Okuduğu bilinen kitap sayısı 4300'den çoktur." (s. 86)
Bugüne kadar kimlerin gözünden baktık Cumhuriyet'e giden yola. Bugün de babasını kurtuluş mücadelesinde kaybeden, şerbet, çörek satarak ailesini geçindirmeye çalışan şerbetçi çocuğun gözünden bakalım. Zira çocukların dünyası bambaşka ve bu mücadelede en çok zorluğu belki de onlar çekti.
"Ağlayan kadınların arasında annemi gördüm. Ama annemin ağlamasına şaşırmadım. O zaten hep ağlıyordu." (s. 14)
Cephe yüzü kadar ağırdır savaşın arka planı!
Baba yüzü gözleyen, her gölgeyi babası sanan çocuklar,
Eşinin yokluğunda ailesini korumaya çalışan anneler,
Ve hepsinin yanında bir de milli mücadeleye destek olma çabası...
Gidenler gelmiyor, gelenler yarım, kalanlar hep eksik...
1919'dan başlayıp Cumhuriyet'e uzanan süreç. Millet Meclisi açılıyor, Ankara başkent oluyor, İstiklal Marşı yazılıyor, İnönü, Sakarya ve Dumlupınar... Düşman işgalinden bağımsızlığa giden yol. Bu yola temiz yüreği ile eşlik eden yüreği baba hasreti ve Ata sevgisiyle dolu bir çocuk...
Şermin Yaşar'ın öyküsel anlatımına İlber Ortaylı'nın mesajları eşlik ediyor. Öyle güzel yerlerde girmiş ki araya hem heyecanınız devam ediyor hem de kurtuluş mücadelemizi öğreniyorsunuz.
Gökçe Akgül'ün çizimleri de muazzam. Başta çocuklar olmak üzere her yaştan okura hitap ediyor.
Küçükken mahallemizde çağla toplar ve okula götürür bardağını 5 kuruşa satardım. Akşam eve giderken bozuklukları tümletir mutlulukla eve dönerdim. Okulda çoğu insan ismimi bilmezdi: Çağlacı çocuk. O günlerde yegâne hayalim öğretmen olmaktı. Eserdeki şerbetçi çocuğa ne oldu dersiniz:
"Mustafa Kemal Paşa, Onuncu Yıl Nutku'nu okurken ben de oradaydım. Ama bu defa ne çörek satmak için ne şerbet satmak için ne de gazete satmak için. Türkiye Cumhuriyeti'nin bir öğretmeni olarak öğrencilerimle birlikte tören yerindeydim." (s. 114)
Başta çocuklar, öğrenciler olmak üzere okunması, okutulması temennisiyle.
Atamızın izinde...
