Oblomov içini çekti:
- Ah! Bu hayat, dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
- İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan...
Adam yataktan 100 sayfa sonra falan çıkıyor xd
Çok güzel bir kitaptı yaa ❤️🥰
Bu yorum görüntülenemiyor
Ölünce uyursun hiç kalkmadan
Mükemmel metaforları olan bir eser.
Oblomovluk 😁
Melankoli :) hiç kalkmadan uyumayı düşünmek
Konu dışı ama, Kadıköy'de bir mekan var Oblomov diye. Otoparka yakın olmasından dolayı ekstra severim orayı.
Gidene yol var
Gelene yer var
Ruh bakidir
Aşk gibi
Sevgi gibi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.