Acının ve ölümün hiç bitmediği bir mahallede doğdu Diyar. Önce Arkadaşı Hasan'ı kaybetti ve sonra birçok arkadaşını, ailesini, sevdiğini... Acının, yokluğun hiç bitmediği bir mahalle düşünün ama yardımlaşmanın, dostluğun da bitmediği bir manayla aynı zamanda burası. Tek okuyabilen Diyar'dır, arkadaşları çocuk yaşta çalışmak zorunda kalmışlardır. Diyar bir gün artık bu kadar acıya dayanamayıp mahalleyi terk eder ve uzun yıllar uğramaz mahalleye. insan doğduğu yerden kopamıyor bir şekilde dönmüş mahalleye. Döndüğünde kimseyi bulabilecek mi dostları kaldı mı? yoksa onlar da mı gitti? Hüzünlü biten aşkı yüreğinde de bitmiş miydi? Çok hüzünlü bir hikayeydi. İnsanların bir birinin acısını kendi acısı gibi hissettiği bir mahhele yoktur artık. Her ne kadar hüzünlenip ağlasam da. Çoğu yerde içimi ısıtan olaylar gerçekleşti. Dünyaya gelip acının eşiğinden geçmeyen insan yoktur. Acıyla başetmeyi öğrenmek istiyorsan bu kitabı mutlaka okumalısın. Ne yaşanırsa yaşansın umut hep vardır. Bu kitaptan bunu bur kez daha öğrendim. Ben kitabi begendim. Herkese Tavsiye ederim. Kitaplarla ve sevgiyle kalın

Acının ÖmrüMustafa Karakuş · Herdem Kitap · 017 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.