İnsan duygudaşlığının da sınırları var ve tüm o acıklı tartışmaların ardımızdaki şehir ışıklarıyla birlikte solup gitmesine izin verdiğimiz için hoşnuttuk. Otuz; on yıllık bir yalnızlık vaadi, azalmaya yüz tutmuş tanıdık bekâr erkekler listesi, içi boşalmaya başlamış coşku çantası, dökülmeye başlayan saçlar. Ama Daisy’nin tersine, çoktan unutulmuş düşleri geçmişten geleceğe taşımayacak kadar aklı başında Jordan vardı yanımda. Karanlık köprüden geçerken solgun yüzü tembelce ceketimin omzuna düştü ve elinin güven veren baskısıyla otuz yaşın ürkütücü darbesi yitip gitti.
Sayfa 133Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.