Hello yine ailesel, çevresel ve kendi kendime yarattığım travmalarıma odaklanmışken şöyle bir travmalarımı tetikleyen bir kitap okuyayım dedim. Okumuş gibi oldum sankiiiiii.

Mark Wolynn kimdir? Pittburgh Üniversitesinde İngilizce ve Psikoloji bölümünden mezun olmuştur. Arizona Üniversitesinde yüksek lisans eğitimini tamamlamıştır. Dünyanın pek çok yerinde hastanelerde, kliniklerde, eğitim merkezlerinde konferans ve atölye çalışmaları yapmaktadır. Pittsburg Üniversitesi gibi kurum ve kuruluşlarda eğitimler vermiştir. 25 dilde yayımlanan Seninle Başlamadı Gümüş Nautilus kitap ödülünü almıştır. Yazar, depresyon, anksiyete ve obsesif düşünceler, korku ve intihar eğilimi gibi konularda uzmanlaşmıştır. Kalıtsal Aile Travması alanında dünya lideri kabul edilen Wolynn; travma terapistlerine, psikologlara, psikoterapistlere, psikiyatristlere, ruh sağlığı uzmanlarına, koçlara, danışmanlara, eğitimcilere, doktorlara ve diğer sağlık pratisyenlerine eğitim ve öğretim sağlar. Okunması basit ama uygulaması biraz yüklü olan bu kitabı okurken yine sıkıldım :) . Bunun sebebi aşırı derecede tekrara düşen bir kitap. Belki örnekleri daha kısa tutmak, aynı olaydan binlerce örnek vermemek, yeterr anladım diye içimizden atılan çığlıkları duyulsaydı daha iyi olabilirdi. Kitap totalde 280 sayfa söylediğim kısımlarla olsaydı sadece 100 sayfalık bir kitap oluyor. Biraz yorucu olduğunu itiraf etmeliyim. Ben bir psikolog , psikiyatrist veya terapist değilim. Bunlar benim hayat görüşüm. Bu görüşler 22 yaşımda olan bana aittir. Olur da ilerde haksız olursam unutmayalım diye not düşelim. Bir travmanız varsa bu kitabı okuyarak iyileşemezsiniz! Bu kitabı okuyarak kendinize teşhis koymayın. Bu tür durumlarda lütfen uzmanlardan destek alın. Kitap travmalarımızın 300.000 yıl önce bile yaşamış olan atamızın travmalarınızı taşıyabileyeceğimizi söylüyor. Siz de benim gibi aynı şeyi düşünüyorsunuz dimi? Ben daha kendi çocukluğumla uğraşamıyorum bir de dinozorlara yem olmamak için sürekli koşan atalarımla mı uğraşıyorum? Evet, bu kitaba göre böyle bir ihtimal var. Şimdi buna göre aile dizimi yapılarak bundan kurtulabilir. Benim şahsi görüşüm bu bu kadar kolay değil. Bir kere bizim ailede birinin böyle bir travması vardı o yüzden böyleyim demek ne kadar objektif? Ya da o kişi için bu bir travma mıydı? Bunun kimle alakalı olduğunu ne kadar bulabilirim ki? Ama yakın çevre hakkında söylediği çoğu şeye katılıyorum. Ama bunun dna değilde bilinçaltının yaptığını düşünüyorum. Bunu açıklamak bana değil de bir uzmana düşer. Kitap biraz bilimsel dayanaklardan uzaktı. Yani aslında bu palavra da diyemiyorsun ama bilimsel de diyemiyorsun. Katıldığın noktalar da oluyor ama katılmadığın noktalarda. Kitaptaki tedavi yöntemine ne demeli.... Ben size bir tedavi vereyim. İnsanları olduğu gibi kabul edin. Anne babanızı bile anne ve baba rollerinden arındırarak bakın. Aslında bu tavır özellikle bana sergilenmedi karşılarında Atatürk dahil olsa bu insanlar böyle bir çocukluk geçirtirdi bu insana. Ben bu bakış açısını eski sevgilimden almıştım. Zaten hayatıma tek kattığı şey de bu olmuştu. Bir öküze öküzlük yaptığı için kızamazsınız bu kadar basit. O insanı bağışlayın diyordu kitapta. Bunu yapmak ne kadar mümkün , ne kadar bir kitap aracılığıyla yapabilirsiniz bilmiyorum. Bu şu demek mi diye düşünüyorum. İyi bu kişi hayatımı zindana çevirse de onu affedeyim? Bunları söylediğime bakmayın ben cidden bağışlamanın daha iyi olduğunu düşünüyorum ama her seferinde sağlıklı sonuçlar alamayabilirsiniz. Bunu içeriden yaparken bir yanınız size nefret kusabilir çünkü tamamen biraz altı boş bağışlanma olucaktır. Ben hafta da iki gün kendimi günlüğüme anlatarak bağışlıyorum. Bunun sonu her seferinde iyi bitmiyor bazen çok yanlışa bile sapıyor olaylar. Daha kendini bile affetmekte bu kadar zorlanan bir millete başkalarını sadece üç dört cümleyle bağışla demek olmuyor sanki. Bu kitapta her şey yanlış demiyorum. Bu kitap eksik diyorum. Böyle mis gibi dayanakları olsa aslında öğrenilmiş çaresizliğe kadar gidebilecek konu Kitapta bu konulara ilgi duyuyorsanız tavsiye ettiğim bir kitap. Ama tedaviyi daha çok tavsiye ediyorum . Zaten ülkedeki cahillik oranından dolayı herkes tedaviye gitmeli. Madem gerçek hastalar gidemiyor. Alın ellerinize pembe crocslarınızı tıpış tıpış psikiyatriye. Kitap beni cidden yordu ama . Gerek zorlamalarıyla gerek herkesin bir travmasına parmak bastığı için kendinize denk gelmenizle gerek de ya bu kadar şey bende varsa nasıl uğraşacağım şimdi demelerimle bitti kitap.