Gelmedin
Gelmedin; son hayal de yanıp kül oldu
Bu derûnî kavgada kırılan, gönül oldu
Şimdi menziller elem; yürek duman; sîne çâk
Devleri mahkum eden hayatım şimdi helak
Gelmedin; yıldırımlar düştü hülyalarıma
Nasıl kıydın be zalim, masum rüyalarıma
Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
Seni her andığımda, renk solar, desen yanar
Hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
Susarsam, anlatır mı seni göklere tarih
Bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih
Gelmedin; koptu zincir; parçalandı anılar
Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
Kalbimin pembe köşkü harâb oldu; gelmedin
Bahçesinde açan gül turâb oldu; gelmedin
Bil ki, kıyamet kopsa, bu ateş sönmeyecek
Heyhat!.. şâir mehtaba bir daha dönmeyecek
Sayfa 46 - Timaş yayınları
·
105 görüntüleme
Gelmedin; koptu zincir; parçalandı anılar..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.