Sizin Hiç Babanız Öldü Mü ?
“Babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır.” .
Hayatınıza giren bazı insanlarla geç tanışmış olmanın hüznünü çoğu zaman hissedersiniz. Üstelik onunla daha evvel tanışma fırsatını bilerek tepmiş iseniz bu sizi daha da hüzünlendirir. Benim Hasan Ali Toptaş serüvenim de tam olarak böyle. Yaklaşık 10 sene evvel bir arkadaşımın elinde görmüştüm Toptaş’ın bir eserini. Eser üzerine üstünkörü konuştuk ve geçtik. Yıllar sonra bir gün Bin Hüzünlü Haz kitabını aldım elime. Aldım ama nasıl okuduğumu ben bile hatırlayamıyorum şu an. Yazarın “Beni okumaya hangi kitabım ile başlarsanız başlayın ama 
Bin Hüzünlü Haz ile başlamayın.” dediğini ise çok ama çok sonra öğrendim. Toptaş ile tanışmak için yakaladığım fırsat da böylece hüsranla sonuçlandı. Kısmet bugüneymiş. Belki de doğru zaman bu zamandı da öncekiler bu sebeple nasip olmamıştı. Allah bilir. .
Gölgesizler romanından sonra aldığım Kuşlar Yasına Gider romanı da taze bitti. Eserin dili Gölgesizler’e göre daha sade, samimi ve kurgusu da daha basit. Bu da okumayı bir hayli kolaylaştırıyor. Ara ara tekrarlara düşmesi eserden sizi biraz koparıyor olsa da bu tekrarların kendi içinde mantıksal bir anlamı var. .
Karakterlerin tamamını derinlemesine oluşturmamış Toptaş. Baba ve oğul üzerinden ilerliyor roman. Daha çok bu iki karakter üzerine eğiliyor. Üstelik anlatıcının kahramanın kendisi olması ve kahraman ile Toptaş arasında her ikisinin de Denizli’de doğması gibi birçok benzerliğin bulunması romana ayrı bir tat katıyor. Üstelik kahramanımızın romanda bir adı yok. Bu biraz da benim romanım diyor Toptaş. Tabii burada şunu sormak lazım, aslında her yazar zaten kendini anlatmaz mı? .
Taşrada yetişen yazar bir gencin babasının yaşam serüvenine yaptığı şahitliği okuyorsunuz romanda. Soğuk ve resmi bir ilişkisi olan baba-oğulun romanı. Tabii bunlarla birlikte köyü, dağı, ovayı; insanı, hüznü, sabrı da okuyorsunuz. .
Kitabın içeriği artık sizde. Sevgiyle. .
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.