Dawson şaşkın bir hålde kaşlarını kaldırdı. "Ne zaman uyandın?" dedi.
"Şimdi," dedi Ada. "Neden sordun?"
"Benden ayrılmamışsın. Yatağın diğer ucuna kaçmamışsın," dedi Dawson.
Ada sadece kaçmamakla kalmamış, aynı zamanda bacaklarını da Dawson'a sarmıştı. Omuz silkerek onun üstüne çıktı. "Diğer tarafta kedi vardı. Onu ezmek istemedim sanırım. Bilmiyorum," dedi.
"Kedi kalıyor," dedi Dawson hemen.
"Hayır, kalmıyor. Ona bayıldım ama bir kediye bakabilecek zamanımız yok."
"Kalıyor," dedi Dawson kaşlarını çatarak.
"İnatçı, huysuz ihtiyarın tekisin. Yaşlandıkça daha da çekilmez oluyorsun."
Dawson gülümseyip Ada'nın ellerine uzandı. Kediyi bırakmasına izin vermeyecekti. Hayatının kalanı boyunca bu şekilde uyumak ve uyanmak istiyordu. Bunun için ödemesi gereken bedel, bir kediyle aynı yeri paylaşmaksa içgüdülerine karşı gelebilirdi.
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.