Fazla acıklı ve tekdüze bir kitap olduğunu düşünürken ,sonraki sayfalarında kendisine hayran bırakmasıyla ön yargımın icadına vesile oldu. Halil Cibran bu eserinde; düşündüren ve dopdolu yargılarıyla,asırlardır süren insan hayatına 54 sayfalık bir özet parantezi açmış. İnce olmasına rağmen ciddi zamanımı alan bir kitap oldu ,çünkü bir çok yerin altını çizip tekrar tekrar okuyup üzerine düşündüm. Bilhassa Suç ve Cezaya Dair ve Yasalara Dair adlı bölümlerini çok beğendim. Kitabın konusuna gelecek olursak; yıllar boyu yaşadığı kente veda etmekte olan bir dervişin kent halkına verdiği öğütlerden oluşuyor. Ve Orphalese halkı ile birlikte biz de nasibimizi alıyoruz bu öğütlerden… İşte o çok sevdiğim bölüm: Yasalara Dair … Fakat ya hayatı okyanus, insan yapımı yasaları da kumdan kuleler olarak görmeyenler, hayatı bir kaya ve yasayı da kayaya kendi suretlerini yontmak için kullandıkları bir keski olarak görenler? Ya dansçılardan nefret eden kötürüm? Ya ormanın rengeyikleriyle karacalarına doğru yoldan ayrılmış, serseri şeyler sayan, boyunduruğuna aşık öküz? Ya derisini değiştiremeyip, herkese çıplak ve arlanmaz diyen kocamış yılan? Ya düğün şölenine erken gelen ve tıkabasa doyup yorgun düşünce bütün şölenleri kanunsuz ve şölene katılanları yasa bozucu ilan edip kendi yoluna giden? Bunlar hakkında ne diyebilirim, onların da gün ışığında durduklarından, ama güneşe sırtlarını çevirdik lerinden başka? Sadece kendi gölgelerini görüyorlar ve gölgeleri de yasaları.

ErmişHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202370,6bin okunma

·

1.160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra Arslan