FALLAŞ s ve i. (faraş'tan b.) Yaşlı (fahişe),
müptezel (orospu): “...yaşı ilerlemiş, kıçı
başı tutmaz turşular, böylelerine 'fallaş olmuş' denirdi, ‘faraş’ kelimesinden galat."
(Engin Ardıç, Huoop! Hadi Beyler Haftayım). FOLLAŞ, FOLLOŞ da denir. Ayr. bk. FARAŞ.