Cheng'li oduncu kırda ürkmüş bir geyiğe rastladı ve onu öldürdü. Başkalarının onu bulmaması için geyiği ormana gömdü, yapraklarla ve dallarla üstünü örttü. Kısa süre sonra geyiği gizlediği yeri unutup her şeyin rüyada meydana geldiğini sandı. Bunu sanki bir rüyaymış gibi herkese anlattı. Onu işitenlerden biri gizlenmiş geyiği aramaya gitti ve onu buldu. Geyiği alıp evine götürdü. Karısına dedi ki:
"Bir oduncu rüyasında bir geyik öldürdüğünü görmüş ve onu nereye gizlediğini unutmuş, şimdi ben onu buldum. Bu adam tam bir hayalperest."
"Sen bir geyiği öldürmüş olan oduncuyu rüyanda görmüş olmalısın. Böyle bir oduncunun olduğuna gerçekten emin misin? Fakat geyik burada olduğuna göre rüyan gerçek olmalı," dedi karısı.
"Geyiğe rüyada rastladığımı varsaysak bile," diye itiraz etti kocası, "iki rüyadan hangisinin doğru olduğunu kim bilebilir?"
O gece oduncu hâlâ geyiği düşünerek evine döndü ve gerçekten rüya gördü, rüyasında geyiği gizlediği yeri gördü ve kimin onu bulduğunu da gördü. Şafakta diğer adamın evine gitti ve geyiği buldu. İkisi tartıştılar ve sorunu çözmesi için yargıcın karşısına çıktılar. Yargıç oduncuya dedi ki:
"Gerçekten bir geyiği öldürdün ve bunun bir rüya olduğunu sandın. Sonra gerçekten rüya gördün ve bunun hakikat olduğunu sandın. Diğeri geyiği buldu ve şimdi seninle onu tartışıyor, fakat karısı kocasının senin öldürdüğün bir geyik bulduğunu rüyasında gördüğünü düşünüyor. Geyiği kimse öldürmemiş de olabilir. Fakat geyik burada olduğuna göre, en iyisi paylaşmak."
Dava Cheng kralının kulağına ulaştı ve Cheng kralı dedi ki:
"Ya o yargıç, o da bir geyiği paylaştığını rüyasında görmüş olmasın?"
Liehtse (MÖ yaklaşık 300).
Sayfa 249Kitabı okudu
·
229 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.