Mo Yan’ın 1992 yılında yayımlanmış romanı İçki Cumhuriyeti, Çin halkının yeme içme kültürünü daha doğrusu Çin’de yemeye ve içmeye olan bakış açısını insanların farklı yiyecek ve içeceklere yüklediği anlamları değişik anlatı türlerini bir araya getirerek bir metakurmaca eser olarak okura sunuyor.
Daha başlangıçta bir dedektifin hikayesi olarak başlayan kitap karakterimiz Ding Gou’er’in önce alkol etkisiyle yaşadığı halüsanatif deneyimler ve sonra da karşılaştığı karakterlerin absürtlüğü ile klasik bir roman okumadığımızı hissettiriyor. Mo Yan romanı yazarken Çin halk masalları ve kung fu romanlarından tutun da polisiye romanlar, kovboy romanları ve büyülü gerçekçilik akımı gibi birçok farklı türden ve akımdan esinlenmiş. Yazarın kendisini de bir karakter olarak eklediği roman ara ara kendisi ve İçki Cumhuriyeti’nde yaşayan “İçki Doktoru” Li Yidou arasında yazılan mektuplarla bölünüyor. Li Yidou İçki Yapımı Üniversitesi’nde doktora adayı olmasına rağmen ayrı bir tutkusu var: Yazarlık. Bir yazar olarak Mo Yan’dan değerlendirmesini istediği hikayeleri mektupları ile birlikte gönderiyor. Bu hikayeler de en az Ding Gou’er’in hikayesi kadar ilgi çekiciydi.
Mo Yan 
Kızıl Darı Tarlaları ’ndan sonra tekrar şans vereceğimi düşünmediğim bir yazardı. Tanıtımı ilgimi çektiği için okumaya başladığım bu romanı ona bakış açımı tamamen değiştirdi. Diğer romanlarını da en kısa zamanda okuyacağım.
·
159 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.