Celan, 12 Mart 1959 tarihli mektubunda Ingeborg Bachmann’a şunları yazıyor:
“Anlatacak fazla bir şeyim yok. Her gün birkaç rezillik yaşıyorum işte, her köşe başında bol miktarda mevcut. Bana (ve Gisel’e) yalancılığını lütfeden son “arkadaş” da Rene Char. Tabii niye olmasın? Ne olsa şiirlerini çevirdim( ne yazık ki!), eh haliyle, geçmişte azar azar da olsa tattığım o şükranlarını sunmasa olmazdı. Neredeyse her yanı yalan ve kahpelik sarmış. Yapayalnız ve çaresiziz.”
Sayfa 437
·
107 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.