Gönderi

İşte! Bu bir gala gecesi Yalnız geçen bu son yıllardaki! Peçelerle donanmış, gözyaşlarına boğulmuş Bir kanatlı melekler topluluğu Bir tiyatroda oturmuş, izlemek için Umutlar ve korkular üstüne kurulu bir oyunu, Ve ara ara çalıyor orkestra Müziğini gezegenlerin Yüce Tanrı'nın kılığındaki mimler, Mırıldanıp fısıldıyor alçak sesle, Ve sağa sola uçuşuyor- Kukladan başka bir şey değiller, gelip giden, Sahneyi değiştirip duran Engin şekilsiz şeylerin emriyle, Kondor kanatlarını çırparken Görünmez kederler yayan! O rengarenk drama! -Ah, kesinlikle Unutulmayacak! Hayaleti kovalanacak Onu tutamayan bir kalabalık tarafından, Hep aynı noktaya dönen Bir çember boyu, Konunun özüyse Çılgınlık, Günah ve Korku. Ama bakın, taklitçiler güruhunun arasına, Sürünen bir şekil giriyor davetsizce! Sahnedeki tenhalıktan Kıvranarak çıkan kan kırmızısı bir yaratık! Kıvanıyor! - Kıvranıyor! - Ölümcül sancıları Mimler ona yem oluyor, Ve melekler sivri haşarat dişlerinin İnsan kanına bulandığını görünce, hıçkırıyor.
Sayfa 184Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.