Müslümanlar, kayalıklarda, mağaralarda, günlerce önceden toplanmış, sabırsızlıkla Osmanlı gemilerini bekliyorlardı. Çoğu Osmanlı gemilerinin geleceğine inanmıyordu.
"Osmanlılar buraya çok uzak. Gemileri Akdeniz'den de değil. İstanbul'dan gelecek. İstanbul nerde? Karadeniz'de? Bizim için İtalya'yı, Fransa'yı geçecekler. Gemileri saldırıya uğrayabilir. Koskoca Venedik filolarını geçecekler. Fransız filolarını geçecekler. İspanya'ya gelecekler. İspanya donanması çok güçlü Bence Osmanlı gemileri gelse iyi olur ama gelmezler."
"Osmanlılar sözünde durur. Sultan Beyazıt kendisi imzalayıp mektup göndermiş. Gemiler gelecektir."
"Hayal kurmayın. Biz Arap'iz. Osmanlılar Arap değil. Mısır Memlükleri bizim akrabalarımız... Onlar bize yardıma gelmiyor da Osmanlılar ne diye gelsin?"
Bu tartışmalar sürerken, belirlenen günde Osmanlı gemileri göründü. Dağlarda, mağaralarda saklananları gemilere doldurdular. Gemilerin yarısı, ağızlarına kadar insan dolu olarak Cezayir'e doğru yola çıktı.
Sayfa 58 - Maviçatı Y.Kitabı okudu
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.