Arap çöllerinde seyahat eden bir derviş, bir bedevîye rast gelir.
Bedevî perişan halde ondan su ister. Onun haline acıyan derviş yardım etmek için devesinden iner. O anda deveye atlayan bedevî hızla kaçmaya başlar. Derviş ise arkasından var gücüyle koşmakta ve bağırmaktadır: “Evlâdım! Deve de senin olsun, üstündeki yiyecek de! Ne olur bu yaptığını kimseye söyleme!” Bedevî, dervişin bu sesini duymuştur.
Hayretle döner ve sorar: “Issız çölde susuz ve devesiz kaldığını dert etmiyorsun da, dolandırıldığını mı dert ediyorsun?” Dervişin cevabı ibretliktir: “Derdim onlar değil. Bu haber bu diyarlarda bir duyulursa bundan sonda kimse, çölde susuz kalmış birine su vermek istemez!”