Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Kendi kitabıma alıntı yapmış olayım
Bu beyazlığı gökyüzüne yetişmeye çalışan kavak ağaçları ve nereye doğru gelişeceklerini şaşırmış hâldeki eğri büğrü söğütler ile bir arada öylece uzaktaki boğaza sessizce bakan bir gurup insan alacalamasına rağmen ova bu hâliyle içine girilse nefessiz kalınacak, boğulunacak bir beyaz boşluğu andırıyordu. Daha ileride ovayı çepeçevre saran dağlar aşılsalar Dünya’nın her yeri görülecek gibi hemen önlerinde kurulmuş kasabayı kendi başına bırakmanın sınırlarını belirliyorlardı. Kasaba bacalarından çıkan dumanlar uzaklara, “Biz buradayız!” çığlığını atarcasına gökyüzüne yükseliyor fakat gökyüzünden inen kar taneleri bu seslenişi susturmanın zevkiyle kasaba evlerini giderek beyazlıklar içinde görünmez hâle getiriyordu.
Sayfa 6
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.