Başlarken söylemem gereken ilk şey şu sanırım, Charlynin hikayesini okumak büyüleyiciydi. Doğduğu andan itibaren zeka geriliği olan ve bu sebeple etrafındaki hayatı bu şekilde tanıyan, insan ilişkilerini böyle kuran bir ana karakterimiz var. Bu ana karakterimiz bir beyin ameliyatı oluyor ve gün geçtikçe zeka geriliğinin yok olduğunu, yavaş yavaş bir dahiye dönüştüğünü kendisinin bu ameliyat için yazdığı raporlardan okumuş oluyoruz. Bence kitabı bu kadar başarılı kılan, hayatı ve insanları algılayış biçimimizin yaşamımızı ne kadar değiştirdiğini gözler önüne sermesi. Duygusal ve mental olarak gelişmenin charlye kattıkları ve ondan götürdüklerini çok bariz bir şekilde anlatmayı başarmış yazar. Kitabın bir diğer ana fikri ise charlynin sürekli olarak "ben dahi değilken de insandım" aydınlanmasını yaşayıp çevresine ve okuyucuya bunu anlatma, fark ettirme çabası.