Peygamber Efendimiz, İslâm'ı muhtaç gönüllere duyurabilmek için Hudeybiye barış zeminini en iyi şekilde değerlendirmiş ve ashâbını da bu istikamette yönlendirmişti. O (sallallahu aleyhi ve sellem), sadece muhatap olduğu insanlar için değil, bütün insanlığa peygamber olarak gönderilmişti; herkesin kabullenmesi gereken bir Nebi idi ve bunun için de diğer insanlara ulaşılması gerekiyordu. Resûlullah, bir gün ashâbını karşısına aldı ve önce Allah'a hamd edip O'nu övgü dolu cümlelerle ta'zim ettikten sonra onlara: "Ey insanlar!" diye hitap etti. "Şüphe yok ki Allah (celle celâluhû) Beni, rahmet olarak ve herkese gönderdi. Bana karşı vazifenizi yerine getiresiniz ki Allah (celle celâuhû) da size rahmetiyle muâmele etsin! Çünkü Ben, sizlerden bir kısmını meliklere elçi olarak göndereceğim; sakın ola ki sizler, İsrailoğullarının İsa İbn Meryem'e yaptıkları gibi bana davranıp da muhalefet etmeyin!"
Sayfa 232Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.