.. gece büyüsü..
İnsanlar benim için tehlikeliydi, tıpkı ava çıkmış kaplanlar gibi.
.. zoraki sevginin, derin bir kesikten sızan kan gibi, damarlarımdan akıp gittiğini hissediyordum.
Sayfa 68 - EverestKitabı okudu
·
179 görüntüleme
Gecenin, ay ışığının, geniş boşluğun, ıssızlığın soğuk, durgun bir görünümü.
Sonsuzlukta dolaşan göz bazen kimi şeylere yakından bakıyor ama asla fazla oyalanmadan yoluna devam ediyor. Göz sessizliği, uzayı teftiş ediyor, dünyadaki her türlü korku çıplak ve soğuk olarak mevcut burada, bir kâbus bu.
Gözün geçtiği yerler harap ve bomboş. Kara dalgalı küçük çırpıntılı okyanuslar, sırtı ay ışığında zırh gibi parlayan balinalar, sonsuz, hedefsiz, isimsiz kıyı, çıplak beyaz kum, karaağaçlardan yapılmış bir çit. Çılgın denetimsiz bir güçle kıyıya çarpıp dağılan dalgalar, milyonlarca ton suyun katlayıp bükülüp kabarması.
Çılgın bir aya ait parçaların mozaik mozaik girdaba dolması; birbirine ekli aşık kemikleri gibi dağ silsileleri
Uyku Tanrısının Evi
BU arada yeni bir gece büyüsü keşfettim. Bu büyü acil ihtiyaçtan doğmuştu. Bu yeni gece büyüsünden kafamda yarattığım özel günden saklanma odası doğdu. Beynimdeki odada sadece hayaletleri misafir ediyordum. Oraya insan giremiyordu.
Bu gizli odada kendimi kaplanlardan uzakta, emniyette hissediyordum. Bazen vahşi bir güzellik beni güneşe doğru itiyordu. O zaman bir parça tehlikeyi göze alıyordum. O zaman zoraki sevginin, derin bir kesikten sızan kan gibi, damarlarımdan akıp gittiğini hissediyordum. Sevginin kanı kaplanlar tarafından yalanıp yutuluyordu. Geriye düşmanlar kalıyordu. Gündüz yaşayanlar onlara vermek istediğim hediyeye gülüp geçiyorlardı. Bu durumda ben de onların kibirli ağızlarının ikiyüzlülüğünden kaçıp kendi sığınağıma dönüyordum.
Uyku Tanrısının Evi
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.