Düşünmek papalaginin önünde bir türlü sökemediği bir lav kütlesidir sanki. Belki keyifle düşünür,ama düşünürken gülmez. Belki üzülerek düşünür ama düşünürken ağlamaz. Açtır belki de ama kulkas meyvesine ya da palusamiye sarılmaz. Düşünceleri, duyularına düşman olan bir insandır o. İki parçaya bölünmüş bir insan.