Dostoyevski klasiği olarak yine sağ gösterip sol vurmuş aslında kitap boyunca Varvara'nın Makar'ı onun kadar çok sevmediğini sezinliyorsunuz ama yine de sonu çok içimi acıttı benim bu adama bu yapılır mı be?
Biraz Gogol havası da aldım bu kitapta.
Her Dosto okuduğumda bu karaktere güvenme tersi olacak diye başlıyorum romana ama adam öyle bir psikolojiye sokuyor ki sizi akışın içinde karakterle bütünleşiyorsunuz ve romanın sonu yumruk gibi iniyor karniniza.Merak ediyorum acaba gençliğinde bir kadın tarafından aldatılmış mı bu adam?
Ayrıca bukadar açlık, sefalet olan Rusya'da devrim olması kaçınılmaz.
